Ο Γιώργος Ζαμπέτας γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1925 στην Αθήνα, στο Μεταξουργείο. Από πολύ μικρή ηλικία έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη μουσική, αφού παράλληλα με την απασχόλησή του στο κουρείο του πατέρα του, δημιουργούσε κρυφά στο μπουζούκι τις πρώτες του μελωδίες.
Το 1938 η γνωριμία του με το μεγάλο Βασίλη Τσιτσάνη έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής του προσωπικότητας. Το 1946 ενώ υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία, άρχισε να κάνει τις πρώτες ερασιτεχνικές εμφανίσεις.
Το 1950 ξεκίνησε επαγγελματικά συνεργαζόμενος με σημαντικούς ρεμπέτες μουσικούς στο «Δάσος Χαϊδαρίου». Το πρώτο του τραγούδι «Σαν Σήμερα- Σαν Σήμερα» το συνέθεσε το 1952 σε στίχους Χ. Βασιλειάδη. Ακολούθησαν πολλές άλλες συνθέσεις του, αλλά μόνο μετά το 1964 θα αρχίσει να κάνει μεγάλες εμπορικές επιτυχίες.
Στην Ελλάδα συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους συνθέτες της εποχής του σε συναυλίες και στις ηχογραφήσεις των έργων τους. Παράλληλα στο εξωτερικό με τις συναυλίες του υπήρξε ο πρώτος διεθνής ερμηνευτής του είδους και κατάφερε να κάνει γνωστό το μπουζούκι. Αποκορύφωμα της διεθνούς προβολής του, ήταν η εμφάνιση του στο Φεστιβάλ Καννών 1960, όπου συμμετείχε στην παρουσίαση της ταινίας του Ντασσέν «Ποτέ την Κυριακή», ερμηνεύοντας ζωντανά το έργο του Μ. Χατζιδάκι.
Έγραψε περισσότερα από 500 τραγούδια, πολλά από τα οποία έγιναν μεγάλες επιτυχίες.
Με τον κινηματογράφο ανέπτυξε μια ιδιαίτερη σχέση, καθώς όχι μόνο έγραψε μουσική για πολλές ταινίες, αλλά εμφανίστηκε και ως τραγουδιστής ή ερμηνευτής του μπουζουκιού περισσότερο από κάθε άλλον Έλληνα συνθέτη. Το 1965 έγραψε πρώτη φορά μουσική για τον κινηματογράφο, για την ταινία «Περάστε την 1η του Μηνός». Ακολούθησαν οι ταινίες «φτωχός αλλά τίμιος(1965)», «η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια(1966)», «Δημήτρη μου, Δημήτρη μου(1967)», «Πατέρα κάτσε φρόνιμα(1967)», «Ο γίγας της Κυψέλης(1968), «το Κορίτσι του λούνα παρκ(1968)», «Ο πιο καλός ο μαθητής(1968)», «ο Τζαναμπέτης(1969)», «Ξύπνα καημένε Περικλή(1969)», «η Ταξιτζού(1970)», «Εθελοντής στον Έρωτα(1971)», «Ένα αγόρι αλλιώτικο από τα άλλα(1971)», «Της ζήλειας τα καμώματα(1971)»,«ο Μανωλιός στην Ευρώπη(1971)», «η Εφοπλιστίνα(1971)», «Καταναλωτική Κοινωνία(1971)», «Ο Μανωλιός ξανακτυπά(1971)», «Ερωτιάρης του γλυκού νερού(1972)», «Υβ, Υβ ο Μανωλιός παίζει μπάλα(1972)», «Αγάπη μου παλιόγρια(1972)» κ.α..
Εκτός από τον κινηματογράφο και τη δισκογραφία σημαντική ήταν και η παρουσία του σε επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις, κυρίως τη δεκαετία του ’60, όπως στις «Οδός Ονείρων», «Γειτονιά των Αγγέλων» κ.ά.
Πέθανε στις 10 Μαρτίου 1992.
