Ο Βασίλης Γεωργιάδης γεννήθηκε στα Δαρδανέλια της  Μικράς  Ασίας. Στην Ελλάδα ήρθε μαζί με τους γονείς, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Εγκαταστάθηκαν στην αρχή στο Ξυλόκαστρο και στην συνέχεια, μετά την απελευθέρωση της από του Γερμανούς, στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Πάντειο Σχολή και αμέσως μετά, το 1951, γράφτηκε στην «Ακαδημία Κινηματογραφικών Σπουδών».

Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 άρχισε να δουλεύει ως βοηθός σκηνοθέτη σε διάφορες ταινίες. Το 1954 ξεκίνησε τα γυρίσματα της πρώτης του ταινίας μεγάλου μήκους, «Οι Ασσοι του Γηπέδου» σε σενάριο του Ιακ. Καμπανέλλη. Μέχρι το 1960 ασχολήθηκε κυρίως με βουκολικά και κοινωνικά δράματα όπως οι ταινίες «Κρυστάλλω(1959)» και  «οι Δοσατζήδες(1959)».

Στην συνέχεια της πορείας του οι ταινίες του σημείωσαν μεγάλες επιτυχίες σε Ελλάδα και εξωτερικό. Οι ταινίες «Τα Κόκκινα Φανάρια(1963)», και «το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο(1965)» κέρδισαν υποψηφιότητα για το  Οσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, ενώ η ταινία του «Κορίτσια στον Ήλιο(1968)» κέρδισε υποψηφιότητα για την  Χρυσή σφαίρα στην ίδια κατηγορία.

Η πρώτη του μεγάλη εμπορική επιτυχία ήταν η ταινία «Οργή(1962)». Οι ταινίες του «Γάμος Αλα Ελληνικά(1964)», «Κορίτσια στον Ήλιο(1968)», «Ραντεβού με μια Άγνωστη(1968)» και «ο Μπλοφατζής(1969)» κέρδισαν σημαντικά βραβεία στα ΦΕΚΘ, κυρίως για τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών τους.

Προς το τέλος της κινηματογραφικής του καριέρας σκηνοθέτησε την ταινία «η Μάχη της Κρήτης(1970)».

Σκηνοθέτησε συνολικά 20 ταινίες.

Τιμήθηκε για το σύνολο της προσφοράς με το «Χρυσό Αλέξανδρα» στο ΦΕΚΘ 1999.

Το 1972 μεταπήδησε στην τηλεόραση όπου κατάφερε να διαπρέψει με τις ποιοτικές τηλεοπτικές παραγωγές Μπολσόι Ιβάν και ‘Μπιγκ Τζόν’ (1972), Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται (1975), Γιούγκερμαν (1976), Οι Πανθέοι (1977), Συνταγματάρχης Λιάπκιν (1979) κ.α.