Ο Βασίλης Λογοθετίδης γεννήθηκε στο Μυριόφυτο της Ανατολικής Θράκης το 1897 (κατά άλλους το 1900). Σε νηπιακή ηλικία εγκαταστάθηκε μαζί με τους γονείς του στην Κωνσταντινούπολη. Το 1915 αποφοίτησε από το Ζωγράφειο Γυμνάσιο και τον επόμενο χρόνο εμφανίσθηκε ερασιτεχνικά σε θεατρική σκηνή της Κωνσταντινούπολης κάνοντας μεγάλη εντύπωση.
Το 1918 έχοντας ήδη κάνει τον δεύτερο γάμο του, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Τον επόμενο χρόνο εντάχθηκε στο δυναμικό του θιάσου της Μ. Κοτοπούλη. Εκεί έμεινε 27 ολόκληρα χρόνια και καθιερώθηκε ως ένας από τους βασικότερους κωμικούς πρωταγωνιστές του θιάσου. Την περίοδο 1934 -1935 έφυγε από τη μόνιμή στέγη του και συνεργάστηκε με τον θίασο των Κ.Μουσούρη- Α.Θεοδωρίδου σε τρία έργα. Το 1936 επέστρεψε στο θίασο της Μ.Κοτοπούλη ως καλλιτεχνικός διευθυντής και παρέμεινε μέχρι το 1946. Σταθμός στην καριέρα του υπήρξε η παράσταση «οι Γερμανοί ξαναέρχονται», η οποία σημείωσε τεράστια επιτυχία και αποτέλεσε την αφορμή για να πάρει την απόφασή του από το 1947 να ανεξαρτητοποιηθεί και να γίνει θιασάρχης.
Το δεύτερο μέρος της μεγάλης του θεατρικής πορείας κράτησε 13 χρόνια ξεκινώντας με το «Ένας Ήρωας με παντούφλες». Το μοναδικό του υποκριτικό ταλέντο αποτυπώθηκε σε 11 ταινίες. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν το 1933 με την ταινία «Ο κακός δρόμος». Οι υπόλοιπες δέκα εμφανίσεις του, που ήταν διασκευές των μεγάλων θεατρικών επιτυχιών και έγιναν μέσα στο διάστημα 1948 -1958. Οι σημαντικότερες είναι «Μαντάμ Σουσού (1948)», «Οι Γερμανοί ξανάρχονται (1948)», «Ένα βότσαλο στη λίμνη (1952)», «Σάντα Τσικίτα (1953)», «Δεσποινίς ετών …39 (1954)», «Ούτε γάτα ούτε ζημιά (1955)», «Η Κάλπικη λίρα (1955)», «Ο ζηλιαρόγατος (1956)», «Δελησταύρου και υιός (1957)» και «Ένας ήρωας με παντούφλες» (1958). Στις ταινίες του δημιούργησε το μοναδικό τύπο του μικροαστού έλληνα που βρίσκεται αντιμέτωπος με το κοινωνικό του περιβάλλον. Το 1957 ανέλαβε μία καλλιτεχνική περιοδεία στις ΗΠΑ με σκοπό την καθιέρωση της επαφής μεταξύ των θεάτρων όλων των χωρών της Γης, δίνοντας παραστάσεις σε οκτώ πόλεις των ΗΠΑ όπου και θριάμβευσε. Κατά δε την υποδοχή του στη πόλη Πίτσμπουργκ ο δήμαρχος της πόλης του παρέδωσε τη "χρυσή κλείδα" της πόλης. Ακριβώς σε αναγνώριση της συμβολής του αυτής για την πρόοδο της ελληνικής θεατρικής τέχνης και παρουσίας σε διεθνές κοινό ο Βασιλεύς Παύλος του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Φοίνικος.
Ο Βασίλης Λογοθετίδης πέθανε στην Αθήνα στις 20 Φεβρουαρίου 1960 από καρδιακή προσβολή, ενώ ετοιμαζόταν να πάει στο θέατρο του.
