Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης γεννήθηκε στη Νάξο τον Δεκέμβριο του 1922. Το 1935 η οικογένειά του μετακόμισε μόνιμα στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής αναμείχθηκε στην αντίσταση. Συνελήφθηκε από τους Γερμανούς το 1943 και κρατήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν μέχρι τις 5 Μαΐου του 1945, οπότε και απελευθερώθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις.
Όταν γύρισε στην Αθήνα το χειμώνα του 1945-46 οι παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν κέρδισαν το ενδιαφέρον του. Αν και δεν είχε προλάβει να ολοκληρώσει τη γυμνασιακή του μόρφωση, έδειξε ιδιαίτερη αφοσίωση στο γράψιμο. Το πρώτο θεατρικό έργο του παρουσιάστηκε το 1950 με τίτλο «ο Χορός πάνω στα στάχυα» από το θίασο Λεμού στο Θέατρο «Διονύσια» της Καλλιθέας. Ακολούθησαν πολλά θεατρικά του έργα με πιο γνωστά τα παρακάτω: «Έβδομη μέρα της δημιουργίας», «Η Αυλή των θαυμάτων», «Ηλικία της νύχτας», «Παραμύθι χωρίς όνομα», «Γειτονιά των Αγγέλων», «Βίβα Ασπασία», «Αποικία των τιμωρημένων», «Το μεγάλο μας τσίρκο» και «Πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα».
Παράλληλα με το θέατρο στράφηκε και στον κινηματογράφο, όπου έγραψε σενάρια για κινηματογραφικές ταινίες. Ξεχώρισαν η «Στέλλα(1955)», «Ο δράκος(1956)», «Αρπαγή της Περσεφόνης(1956)», «Ραντεβού στην Κέρκυρα(1960)», «Κορίτσια στον ήλιο(1968)».
Παράλληλα με τη συγγραφή θεατρικών έργων και σεναρίων εργαζόταν σε διάφορες εφημερίδες. Το διάστημα 1963-65 συνεργάστηκε με τη εφημερίδα "Ελευθερία", το 1965 ως το 1966 με την εφημερίδα «Ανένδοτος» και από το 1975 με την εφημερίδα «Νέα».
Επηρεασμένος από την εμπειρία του στο στρατόπεδο συνέγραψε το βιβλίο «Μαουτχάουζεν».
