Ο Κώστας Ρηγόπουλος  γεννήθηκε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1930 και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1953.

Εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή το 1954 στο Θέατρο Κυβέλη στο έργο «Μια γυναίκα χωρίς σημασία» του Όσκαρ Ουάλιντ. Εκεί γνώρισε την 18χρονη τότε Κάκια Αναλυτή, την οποία πολύ σύντομα παντρεύτηκε. Στη συνέχεια συνεργάσθηκε με πολλούς θιάσους όπως της Λαμπέτη, της Κατερίνας, του Κατράκη, του Χορν κ.ά. Από το 1962 δημιούργησε δικό του θίασο με τη σύζυγό του, στο Θέατρο Διάνα ενώ ένα χρόνο αργότερα στεγάστηκαν στο δικό τους θερινό θέατρο Αναλυτή. Τα πρώτα έργα που ανέβασαν σημείωσαν παταγώδη αποτυχία, αλλά λίγο πριν από την καταστροφή ήρθε η επιτυχία με το έργο «Η βίλλα των οργίων». Το 1967 γνώρισαν μεγάλη επιτυχία όταν ανέβασαν το έργο «Αγάπη μου Ουάουα» του Φρανουά Καμπώ, που υπήρξε και η μεγαλύτερη και μακροβιότερη θεατρική επιτυχία της εποχής, αφού ανέβηκε συνεχόμενα από το 1967 ως το 1972, γεγονός πρωτόγνωρο στα τότε χρονικά του ελληνικού θεάτρου. Η μεγάλη τους επιτυχία, τους επέτρεψε το θερινό θέατρο να το μετατρέψουν σε σύγχρονο χειμερινό θέατρο, όπου συνέχισαν την πορεία τους μέχρι το 1988.

Και στη κινηματογραφική σκηνή η παρουσία του Κώστα Ρηγόπουλου δεν είναι μικρή. Ξεκίνησε το 1959 με την ταινία του Χρ. Αποστόλου «Ανθισμένη Αμυγδαλιά». Έλαβε μέρος σε 33 ταινίες, κυρίως κωμωδίες και κομεντί. Μερικές από αυτές είναι οι «Για μια τρύπια δραχμή(1968)», «Αγάπη μου Ουάουα(1974)», «Ρένα να η ευκαιρία(1981)» κ.α..

Με την ταινία «Το προξενιό της Άννας» του Παντ. Βούλγαρη κέρδισε το Βραβείο Ερμηνείας β΄ ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1972.

Πέθανε στις 14 Ιανουαρίου 2001 από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη μήνες πριν.