Η Αντιγόνη Βαλάκου γεννήθηκε το 1930 στην Καβάλα. Το 1946 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και παράλληλα με τις δύο τελευταίες τάξεις του σχολείου σπούδασε στο Θεατρικό Σπουδαστήριο του Βασίλη Ρώτα.

Το 1949  έκανε την πρώτη της εμφάνιση στη σκηνή με το έργο «Νυφικό Τραγούδι» του Περγιάλη, το οποίο ανέβηκε από το θίασο Ρεαλιστικό Θέατρο του Αιμ.Βεάκη. Στη συνέχεια συνεργάσθηκε με το θίασο της Κατερίνας και το 1951- 1952 διακρίθηκε ως ενζενί με το θίασο Μανωλίδου - Αρώνη - Χατζίσκου. Έλαμψε με την παρουσία της και στις συνεργασίες της με το Θέατρο Τέχνης, το Εθνικό και  το ΚΘΒΕ.

Στο σινεμά ξεκίνησε το 1953 στην πρώτη σκηνοθετική δουλειά του Δημόπουλου «Οι Ουρανού είναι Δικοί μας». Έλαβε μέρος σε 16 ταινίες, κυρίως αισθηματικά ή κοινωνικά δράματα, και  ειδικεύτηκε σε ρόλους άτυχης ή αδικημένης κοπέλας. Μερικές από τις ταινίες είναι οι «Το αμαξάκι (1957)», «Κρυστάλλω (1959)», «Χαμένα όνειρα (1961)», «Ο μετανάστης (1965)»κ.α..

Το 1958 τιμήθηκε με το έπαθλο Μ. Κοτοπούλη για την ερμηνεία της στο έργο «Το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ».

Δίδαξε για χρόνια στη Δραματική Σχολή του «Εθνικού Θεάτρου» ενώ οι εμφανίσεις της στην τηλεόραση ήταν επιλεκτικές.